Dekretacja FK

Eksport do systemu finansowo-księgowego FK dostępny jest w menu Dokumenty/Dekretacja FK, a możliwy jest po wcześniejszym:

Dla wszystkich list dostępna jest zakładka archiwalne dekretacje, do których mamy dostęp w każdej chwili. Można je wydrukować, ale niemożliwa jest już edycja. Aby przenieść listę z zakładki bieżące dekretacje należy kliknac na wybraną pozycję prawym klawiszem i wybrać Archiwizuj, lub nacisnąć [ALT] + R. Na tej samej zasadzie działa dearchiwizacja list.

•

Aby poprawnie wykonać dekretację do systemu FK, należy w zakładce "Parametry" dokonać wyboru, do jakiego programu finansowo-księgowego będzie przygotowywany plik dekretacyjny. W 'CPW' przygotowany jest eksport do kilku najbardziej popularnych na rynku aplikacji FK. Dodatkowo istnieje możliwość, za dodatkową opłatą, przygotowania dekretacji do mniej znanego systemu lub po przejściu szkolenia mamy możliwość tworzenia samemu struktury pliku emisji.

•	Następnie w parametrach pliku dekretacji definiujemy nazwę i rozszerzenie pliku dekretacji. Istnieje możliwość automatycznego numerowania, z wykorzystaniem „!”. Wpisanie !R! wstawia w nazwie pliku rok, !M! miesiąc, a !N! kolejny numer.

•	Kolejną czynnością, którą należy określić w tej zakładce jest wskazanie pełnej ścieżki folderu zapisu pliku dekretacji.

System 'CPW' umożliwia przygotowanie czterech rodzajów dekretacji na podstawie:

Stworzenie definicji, z wykorzystaniem pierwszych trzech rodzajów dekretacji, daje możliwość dekretowania tylko w ramach wybranego rodzaju (np. Wybranie rodzaju dekretacji listy płac spowoduje możliwość dekretacji tylko listy płac). Natomiast dekretacja ogólna daje nam możliwość dekretowania każdego rodzaju listy.

Wybranie rodzaju dekretacji listy płac lub listy rachunków powoduje ograniczenie wyboru składników do występujących w zakresie tych list.

W ramach jednego rodzaju dekretacji możemy tworzyć wiele definicji w zależności od potrzeb Użytkownika. Dane pobierane do definiowanych dekretacji pobierane są z danych i naliczeń firmy (tzw. firmowość definicji dekretacji).

Język definicji dekretacji jest wspólny dla wszystkich naliczeń. Po wybraniu właściwej grupy naliczenia należy określić:

•	pozycje, podpozycje - ustawienie takiej samej pozycji i podpozycji będzie powodować sumowanie składników,

•	mnożnik, czyli wartość liczbową, przez którą należy pomnożyć wyliczoną wartość pozycji dekretacji,

Użycie ich pozwala rozdekretować składniki pochodne (np. składki ZUS), według proporcji udziału danego składnika odpowiednio w :

Znak # wstawiany w polu konta jest podmieniony na symbol analityczny pracownika (Konto analityczne) lub symbol(e) grupy kosztowej (konto syntetyczne)

Dekret syntetyczny jest to pojedynczy zapis na kwotę będącą sumą wszystkich pozycji, a dekret analityczny jest to wielopozycyjny dekret rozbity na poszczególnych pozycjach.

Po ustawieniu parametrów i zdefiniowaniu pól dekretacji, można przystąpić do stworzenia pliku dekretacyjnego w odpowiedniej zakładce na podstawie list płac, list zbiorczych lub list rachunków.

Po wybraniu zakładki należy wybrać w tabeli właściwą pozycję, a następnie kliknąć

. Pojawi się okno dialogowe:

Wybieramy schemat dekretacji utworzony wcześniej. Wynikiem tej operacji będzie utworzony plik, który zostanie zapisany, w określonej wcześniej przez Użytkownika lokalizacji, gotowy do wczytania do programu FK.

Dla list płac i list zbiorczych z menu kontekstowego możliwe jest pokazanie/ukrycie następujących kolumn: symbol automatyczny, opis, data utworzenia, data blokowania, koszt, ZUS, wypłata.

Dodatkowo wyświetlona będzie informacja o przygotowanym pliku emisji, gdzie podane będą informacje takie jak:

•	Standard emisji – jest tu podana informacje o wybranym przez użytkownika standardzie w punkcie 1. ustawieniu parametrów,

Możemy również obejrzeć rozpisanie naszej dekretacji na poszczególne wcześniej zdefiniowane przez nas konta:

Dla ułatwienia przeglądania i analizy danych dla kont analitycznych - w kolumnie "Dotyczy" podawane jest nazwisko oraz imię pracownika.

Przy kopiowaniu definicji dekretacji, zalecane jest ponowne sprawdzenie przeliczeń, jako że w momencie powielania danych mogą pojawić się różnice i błędy w naliczeniach.

Jeśli pole "Analityka" nie zostanie przez nas wypełnione - w dokumentach wymagających podania tego symbolu, program będzie korzystał z 10 pierwszych liter nazwiska pracownika. Aby uniknąć sytuacji, gdy wśród zatrudnionych są osoby o tym samym nazwisku i program traktuje je jak jedną, wprowadzono opcję tworzenia numeru analityki bazując na PESELu. Należy wejść w Dekretacja FK/Parametry i zaznaczyć:

Możemy dla tej samej listy tworzyć wiele zapisów: poprzez dodawanie nowych pozycji

- będziemy wtedy posiadać historie zmian lub przegenerowywać ten sam dekret

Jeżeli przegenerujemy

dekretację - to zrobi się ona na nowo, z uwzględnieniem wprowadzonych zmian od poprzedniej generacji oraz zostanie utworzony nowy plik do wczytania dla aplikacji Finansowo-księgowej.

▪	format struktury pliku, wybierany z listy (definiowane, Legat Windows, Raks 2000, Symfonia, Raks SQL)

▪	dekretacja odbędzie się bez agregacji w ramach pozycji (jeżeli dekretacje posiadają takie same numery pozycji)

▪	zostanie przeprowadzona agregacja list składowych w trakcie tworzenia dekretacji list zbiorczych

▪	autokorekta zaokrągleń dekretów (F.P., F.G.Ś.P., F.E.P) ( korekta ewentualnych różnic i błędów w naliczaniu funduszy)

▪	przy braku analityki, użyty będzie PESEL pracownika (zamiast nazwiska, aby uniknąć identycznych nazwisk)

▪	w parametrach pliku dekretacji określamy nazwę pliku, jego rozszerzenie oraz miejsce, gdzie ma zostać zapisana dekretacja .

Program umożliwia ustalanie dla list płac, list zbiorczych i pozostałych kontrolek grupy kosztowej na podstawie:

Definicja pola Dotyczy umożliwia zdefiniowanie pola przy tworzeniu dekretacji tak aby można było sortować dekretację wg. innych opisów niż imię i nazwisko

W strukturze emisji mamy możliwość określenia formatu w jakim zostanie utworzona dekretacja.

Po wybraniu formatu otworzone zostanie okno podrzędne, w którym będziemy mieli podgląd Definicji ogólnych danego formatu, które nie są polami z możliwością edycji. W pozycjach specyfikacji widzimy jakie składniki/informacje brane są pod uwagę w danej metodzie.